Travel- en tempel moe
21 augustus 2017 - Labuan Bajo, Indonesië
Het klinkt misschien een beetje slecht, maar ja het bekende tempel en reis moe is ontstaan. Zeker niet het reizen zelf, maar elke keer voor urennnn in een half uit elkaar vallend busje zitten gaat ons tegen staan.
Dit is dan ook wel extra ontstaan door na 2,5 uur op een ferry we 3,5 uur op de minibus hebben moeten wachten, die vanaf half 2 elke keer “yes, yes 30 minutes” of “few minutes” zou komen. 3,5 uur later was die er en we dachten dat ze een grapje maakte dat we met die bus (helemaal vol) naar Surabaya moesten. Het zou ongeveer 7uur moeten duren. In Azië moet je altijd 1/3 van de tijd erbij optellen dus we waren ingesteld op 2/2,5 uur extra. Uiteindelijk 10 uur over gedaan en kwamen we om half 3 in de nacht bij ons hostel in Surabaya aan. De trein voor 9 uur in de ochtend richting de Bromo vulkaan hadden we helaas al geboekt…
Daar doe je ook niet bepaald rustig aan, maar Bromo was zeker de moeite waard Gelukkig hadden de mensen die we hadden ontmoet goede research gedaan waardoor we een prachtig uitzicht hadden met de zonsopgang kijkend op Bromo. Wauww wat een landschap!
Na Bromo op naar eigenlijk IJen, maar we waren beide echt te moe. (ook door het slapen op ons eigen eilandje (L))
Samen met Greta op naar Bali. Trein zat vol, onderhandelen met irritante reisbureautjes en taxichauffeurs komt ook onze strot uit, dus gelukkig deed Greta dit. Met de ferry in de avond de zee over naar Bali waar je daarna ook weer wordt afgezet door taxichauffeurs (letterlijk en figuurlijk) omdat Bali eigenlijk niet echt openbaar vervoer heeft… Gelukkig hadden we daar een super verblijf gevonden, in the middle of nowhere:P
Volgende dag met ja soort van openbaar vervoer, wat uiteindelijk nog het beste was van de afgelopen dagen aangekomen in Sanur. Thank god voor Greta haar simkaart, want daar zijn wat Ubers en Grab taxi’s mee geregeld. Wat de lokale taxi chauffeurs hier in Bali niet waarderen.
Dus na travel moe ook taxichauffeurs moe! Altijd irritant om te zien hoe ze met elkaar samen spannen. Je vertelt er 1 iets en de 10 andere weten dit ook…
Tempel moe is met name door het te dure Borobudur. Het is zeker een mooie tempel, maar we zijn verwend met al het moois wat we al hebben gezien. En het kost maar liefst 25 dollar!! Het wordt zeker gestoken in het onderhoud, maar we vinden het allemaal iets te schoon en netjes. Het ligt in de bossen, maar hier merk je amper wat van.
Natuurlijk hebben we nog erg mooie en toffe dingen gedaan!
Na Bukit Lawang hebben we heerlijk gechilled in Tuktuk, Lake Toba. Lekker met de scooter toeren en bij een luxe verblijf zwemmen en ja bitterballen en kroketten eten. Daarna naar Kuala Lumpur waar Malou haar haar heeft laten knippen. Ahh stress stress, maar erg blij met het resultaat. Petronas torens bekeken en met name in de avond in het Trader hotel genieten van het uitzicht met een best goedkoop en eindelijk lekker rood wijntje was super. We konden ons geluk ook niet op met al het lekkere Indian food
In Yogyakarta bleef de chill modus ook aanstaan. In een guesthouse gezeten waar het konijn, Honey was. Malou haar geluk kon niet op!
Vanaf Yogyakarta naar het prachtige Karimunjawa geweest. Hier hebben we samen in een tentje, en dan ook echt alleen een tentje, op een eigen eilandje geslapen waar alleen de mensen waren die hier wonen (familie van 3 personen) Wat was dat gaaf. Lekker op onderzoek uit, zelf daar snorkelen, prachtige zonsondergang en sterrenhemel. Slapen, tja, comfortabel is anders.
In Bali hebben we nog een oud collega van Freek ontmoet en hebben we een super leuk uitgaan avondje gehad We hebben het Sanur festival meegemaakt en hebben bij een Belgisch/ Nederlands koppel in hun erg mooie en luxe huis mogen verblijven. Ook hier lekker weinig gedaan en weer eens zelf gekookt. Heerlijk gegeten! In Ubud, wat een druk stadje, hebben we met name heerlijk vegetarisch kunnen eten en kunnen genieten van de erg mooie natuur van Bali. Hadden niet verwacht dat de natuur zo mooi was. Een en al rijstvelden en gister een erg toffe en niet toeristische hike gemaakt door de Hidden Canyon. Wauw!
Nu op naar Flores, het laatste eiland van Indonesië, waar we hopen onwijs mooie duiken te maken en de Komodo dragon te zien. Fingers crossed!
Al met al mogen we niet klagen dus :D.
Dit is dan ook wel extra ontstaan door na 2,5 uur op een ferry we 3,5 uur op de minibus hebben moeten wachten, die vanaf half 2 elke keer “yes, yes 30 minutes” of “few minutes” zou komen. 3,5 uur later was die er en we dachten dat ze een grapje maakte dat we met die bus (helemaal vol) naar Surabaya moesten. Het zou ongeveer 7uur moeten duren. In Azië moet je altijd 1/3 van de tijd erbij optellen dus we waren ingesteld op 2/2,5 uur extra. Uiteindelijk 10 uur over gedaan en kwamen we om half 3 in de nacht bij ons hostel in Surabaya aan. De trein voor 9 uur in de ochtend richting de Bromo vulkaan hadden we helaas al geboekt…
Daar doe je ook niet bepaald rustig aan, maar Bromo was zeker de moeite waard Gelukkig hadden de mensen die we hadden ontmoet goede research gedaan waardoor we een prachtig uitzicht hadden met de zonsopgang kijkend op Bromo. Wauww wat een landschap!
Na Bromo op naar eigenlijk IJen, maar we waren beide echt te moe. (ook door het slapen op ons eigen eilandje (L))
Samen met Greta op naar Bali. Trein zat vol, onderhandelen met irritante reisbureautjes en taxichauffeurs komt ook onze strot uit, dus gelukkig deed Greta dit. Met de ferry in de avond de zee over naar Bali waar je daarna ook weer wordt afgezet door taxichauffeurs (letterlijk en figuurlijk) omdat Bali eigenlijk niet echt openbaar vervoer heeft… Gelukkig hadden we daar een super verblijf gevonden, in the middle of nowhere:P
Volgende dag met ja soort van openbaar vervoer, wat uiteindelijk nog het beste was van de afgelopen dagen aangekomen in Sanur. Thank god voor Greta haar simkaart, want daar zijn wat Ubers en Grab taxi’s mee geregeld. Wat de lokale taxi chauffeurs hier in Bali niet waarderen.
Dus na travel moe ook taxichauffeurs moe! Altijd irritant om te zien hoe ze met elkaar samen spannen. Je vertelt er 1 iets en de 10 andere weten dit ook…
Tempel moe is met name door het te dure Borobudur. Het is zeker een mooie tempel, maar we zijn verwend met al het moois wat we al hebben gezien. En het kost maar liefst 25 dollar!! Het wordt zeker gestoken in het onderhoud, maar we vinden het allemaal iets te schoon en netjes. Het ligt in de bossen, maar hier merk je amper wat van.
Natuurlijk hebben we nog erg mooie en toffe dingen gedaan!
Na Bukit Lawang hebben we heerlijk gechilled in Tuktuk, Lake Toba. Lekker met de scooter toeren en bij een luxe verblijf zwemmen en ja bitterballen en kroketten eten. Daarna naar Kuala Lumpur waar Malou haar haar heeft laten knippen. Ahh stress stress, maar erg blij met het resultaat. Petronas torens bekeken en met name in de avond in het Trader hotel genieten van het uitzicht met een best goedkoop en eindelijk lekker rood wijntje was super. We konden ons geluk ook niet op met al het lekkere Indian food
In Yogyakarta bleef de chill modus ook aanstaan. In een guesthouse gezeten waar het konijn, Honey was. Malou haar geluk kon niet op!
Vanaf Yogyakarta naar het prachtige Karimunjawa geweest. Hier hebben we samen in een tentje, en dan ook echt alleen een tentje, op een eigen eilandje geslapen waar alleen de mensen waren die hier wonen (familie van 3 personen) Wat was dat gaaf. Lekker op onderzoek uit, zelf daar snorkelen, prachtige zonsondergang en sterrenhemel. Slapen, tja, comfortabel is anders.
In Bali hebben we nog een oud collega van Freek ontmoet en hebben we een super leuk uitgaan avondje gehad We hebben het Sanur festival meegemaakt en hebben bij een Belgisch/ Nederlands koppel in hun erg mooie en luxe huis mogen verblijven. Ook hier lekker weinig gedaan en weer eens zelf gekookt. Heerlijk gegeten! In Ubud, wat een druk stadje, hebben we met name heerlijk vegetarisch kunnen eten en kunnen genieten van de erg mooie natuur van Bali. Hadden niet verwacht dat de natuur zo mooi was. Een en al rijstvelden en gister een erg toffe en niet toeristische hike gemaakt door de Hidden Canyon. Wauw!
Nu op naar Flores, het laatste eiland van Indonesië, waar we hopen onwijs mooie duiken te maken en de Komodo dragon te zien. Fingers crossed!
Al met al mogen we niet klagen dus :D.
Blijven genieten saampjes, wij wachten geduldig tot je weer terug bent.
Groetjes Detje