Jungletrek, jungletrek in Bukit Lawang

(Melody jinglebells)
Jungletrek, jungletrek, in Bukit Lawang,
See the monkeys, see the birds, see Oerang Oetangs,
Jungletrek, jungletrek, in Bukit Lawang,
See the monkeys, see the birds, see Oerang Oetangs,

Walking together, rafting together, everything together in Bukit Lawang

(Melody Labamba)
Yeah you look so good, look so good,
Yeah you look so fine, look so fine,
You look so sexy, not really,
Yeah you look just like a,.. Oerang Oetang,
In Bukit Lawaaang, Laa laa bamba, laa laa bamba.

Dit en nog een aantal andere gouwe ouwe zijn ’s-avonds bij Junia Guesthouse de vaste prik van de Indonesische bediening en gidsen. Het is een tafereel dat elke avond aanstekelijk werkt op de gasten en voor je het weet zit je lekker mee te blèren. Het wordt helemaal grappig als de jongens “het is een nacht” in gebrekkig Nederlands inzetten. Het lijkt wel alsof alle mannen in Bukit Lawang gitaar kunnen spelen en kunnen zingen.

Het is onze eerste echte ervaring met Indonesie. Nadat we vanuit Krabi via Kuala Lumpur naar Medan zijn gevlogen hebben we eerst een nachtje in Medan doorgebracht alvorens we door gingen naar Bukit Lawang. Dit omdat we allebei van de natuur houden en erg graag Oerang Oetangs wilden zien. Bukit Lawang is hiervoor een uitstekende plek. Op advies van Bart zijn we naar Junia Guesthouse gegaan. Wat een lekkere plek is dit. Goedkoop eten, mooi uitzicht op de heldere rivier en de atmosfeer die hier hangt is geweldig. Alle mensen die hier werken spreken een woord Nederlands omdat het dorp in de zomer overspoeld wordt met Nederlanders.

Na twee nachten relaxen in Bukit Lawang gingen we samen met onze gidsen Putra en Oceng en het gezin van Lex een jungletrekking doen van twee dagen. We hoopten Oerang Oetangs te gaan zien en dat was gelukkig geen valse hoop. Na nog geen uur lopen zagen we al 3 Oerang Oetangs in de bomen zitten, helaas wel met een heleboel toeristen eromheen maar dat mocht de pret niet drukken. Toen we weer een kwartier verder gelopen waren kwamen we een gigantisch mannetje op ons pad tegen. De kwam recht op ons aflopen en onze gidsen riepen: move, move, dus wij gingn lopen. De aap wist natuurlijk dat ie eten kreeg als ie richting mensen zou lopen. Ze voeren de apen niet, alleen dus als ze gevaarlijk dichtbij komen en ze hun aandacht van tja ons af willen leiden. Je zit na zo’n ontmoeting met zo’n groot mannetje vol adrenaline, echt heel tof. Tijdens het lunchen kregen we bezoek van een moeder Oerang Oetang met haar baby. Ze kwam zo dichtbij dat we haar zomaar aan konden raken als we dat wilden. Wat, gelukkig, niet mag. Heel erg speciaal om mee te maken.
Naast Oerang Oetangs hebben we ook een heleboel makaken gezien, een paar bavianen en een aantal nieuwsgierige Thomas Leaf apen die je alleen op sumatra kan zien.
Na de lunch ging Oceng samen met Pauline (vrouw van Lex) en hun jongste zoon, Tijmen terug naar Junia. Wij gingen richting onze overnachtingsplek in de jungle.
De volgende dag zagen we bij het ontbijten nog twee white-handed gibbons in de bomen, ook heel vet om te zien. Toen we naar de raftplek gingen kwamen we Mina (een beruchte Oerang Oetang) tegen. Ze is berucht omdat ze al meerdere keren toeristen aangevallen heeft. Vandaar dat onze gids Putra haar dan ook rustig houdt door haar te voeren. Mina heeft in het verleden bij mensen gewoond en daar waarschijnlijk een slechte ervaring mee gehad. We weten nu ook waarom ze het Jungletrekliedje afsluiten met, Jungletrek Jungletrek in Bukut Lawang, See the monkeys, see the mina, everbody runnnnn. Want nadat het fruit op was kwam ze wel achter ons aan gelopen om meer fruit te krijgen. Alle gidsen worden ook nerveus als ze haar zien. Dat hebben we gelukkig ook overleefd. Na deze ontmoeting zijn we naar beneden gelopen naar de rivier. Daar gingen we na een lekkere lunch met 5 aan elkaar geknoopte autobanden raftend terug naar Bukit Lawang, dit was erg tof om te doen.

Na de jungletrek besloten we om nog 3 nachten in Bukit Lawang te blijven. Toen we de tweede nacht allebei voedselvergiftiging hadden opgelopen hebben we nog maar een nachtje bij geboekt zodat we een beetje aan konden sterken. De laatste dag is Freek samen met Oceng 3 uur gaan raften op de rivier met een autoband. Erg toffe ervaring en ook erg gezellig. Na het raften vond Oceng het een goed idee om de autoband bovenop een minibusje te leggen en daar dan samen op te gaan zitten en zo terug naar Bukit Lawang te rijden, erg goed idee, NOT. Ik was even vergeten dat ik die minibusjes als ik gewoon binnen zit al leip vind rijden, dat deed ie nu ook. Achja, wel weer een ervaring :).