Reizigersstress!
20 mei 2017 - Chiang Mai, Thailand
06:30 de wekker gaat, een keertje snoozen
06:35 de wekker gaat nog een keer
06:45 na fb, ad.nl en voetbalzone gaan we uit bed.
07:10 we gaan ontbijten
07:35 terug naar onze kamer om de laatste dingen in te pakken
07:50 we staan op de taxi te wachten, Malou raakt al in paniek, de taxichauffeur zegt dat we er over 20 minuten zijn.
07:54 we staan een beetje vast en Malou zegt al voor de 3e keer dat ze ons niet snapt dat we er zo laat uit gaan.
08:02 we gaan echt heel langzaam, de straten staan vol water door al het regenwater dat afgelopen week is gevallen.
08:10 we krijgen een stressvolle discussie en besluiten om 08:13 om uit te stappen. We hebben 17 minuten om de bus te halen (afstand 1,5 km). "We halen het toch niet meer", aldus Malou. Malou probeert de taxi te betalen maar de taxichauffeur roept, no just go! (erg lief) We zetten het op een soort van sprinten met onze grote en kleine backpack op, nondeknetter wat hebben we toch allemaal bij. Dwars door plassen van 30/40 cm diep maar we hebben geen tijd om die te ontwijken, gelukkig hebben we allebei s(ch)andalen aan.
08:20; we hebben nog 10 minuten voor de laatste 700 meter. "We halen het wel schat" probeer ik Malou gerust te stellen.
08:29; aangekomen op het busstation.
"Freek, waar zijn de kaartjes, waar moeten we heen, welke terminal".
"Jij hebt de kaartjes Malou".
"Pak de kaartjes nou Freek".
"Ja jij hebt de kaartjes!".
"Vraag het anders aan iemand ff, schiet op!"
Uiteindelijk aan iemand gevraagd, is de bus er nog niet. We zweten ons allebei helemaal het touwtyfus maar we hebben het gered. Welke uilskuikens verwachten dan ook dat in Azië de bussen op tijd vertrekken... Uiteindelijk vertrekken we om 9 uur met de bus naar de Thaise/Birmese grens. Op naar ons volgende land, Myanmar.
06:35 de wekker gaat nog een keer
06:45 na fb, ad.nl en voetbalzone gaan we uit bed.
07:10 we gaan ontbijten
07:35 terug naar onze kamer om de laatste dingen in te pakken
07:50 we staan op de taxi te wachten, Malou raakt al in paniek, de taxichauffeur zegt dat we er over 20 minuten zijn.
07:54 we staan een beetje vast en Malou zegt al voor de 3e keer dat ze ons niet snapt dat we er zo laat uit gaan.
08:02 we gaan echt heel langzaam, de straten staan vol water door al het regenwater dat afgelopen week is gevallen.
08:10 we krijgen een stressvolle discussie en besluiten om 08:13 om uit te stappen. We hebben 17 minuten om de bus te halen (afstand 1,5 km). "We halen het toch niet meer", aldus Malou. Malou probeert de taxi te betalen maar de taxichauffeur roept, no just go! (erg lief) We zetten het op een soort van sprinten met onze grote en kleine backpack op, nondeknetter wat hebben we toch allemaal bij. Dwars door plassen van 30/40 cm diep maar we hebben geen tijd om die te ontwijken, gelukkig hebben we allebei s(ch)andalen aan.
08:20; we hebben nog 10 minuten voor de laatste 700 meter. "We halen het wel schat" probeer ik Malou gerust te stellen.
08:29; aangekomen op het busstation.
"Freek, waar zijn de kaartjes, waar moeten we heen, welke terminal".
"Jij hebt de kaartjes Malou".
"Pak de kaartjes nou Freek".
"Ja jij hebt de kaartjes!".
"Vraag het anders aan iemand ff, schiet op!"
Uiteindelijk aan iemand gevraagd, is de bus er nog niet. We zweten ons allebei helemaal het touwtyfus maar we hebben het gered. Welke uilskuikens verwachten dan ook dat in Azië de bussen op tijd vertrekken... Uiteindelijk vertrekken we om 9 uur met de bus naar de Thaise/Birmese grens. Op naar ons volgende land, Myanmar.
Wat is het leven toch een groot gesjouw!
Gelukkig dat jullie voeten lekker koel bleven!!
Dus volgende keer niet zo stressen. Helpt toch niet.
Dikke kus
Dus de volgende keer niet zo stressen. Helpt toch niet!
Dikke kus.